Labogids klinische biologie

µg/L

AFP is een glycoproteïne, dat in het foetale leven een belangrijke rol vervult, doch na de geboorte neemt de concentratie snel af. Tijdens het volwassen leven verschijnt het in het serum bij zwangerschap en bij een aantal aandoeningen. Verhoogde waarden worden aangetroffen bij nonseminale testistumoren, hepatocellulair carcinoma, ovarium carcinoom en bepaalde gastro-intestinale en pulmonaire tumoren. Ook bij leveraandoeningen, zoals acute virale hepatitis, chronische actieve hepatitis en levercirrhose en bij ataxie-telangiectasieën worden verhoogde waarden aangetroffen. Om die redenen wordt de test vaak gebruikt als tumormerker in hoger vermelde condities. Tijdens de zwangerschap stijgt de waarden in het serum tot een maximum in de 30ste week en daalt vervolgens snel tot < 2%van het maximum na 34 – 36 weken. Verhoogde waarden in materneel serum en amnionvocht zijn geassocieerd met open neurale buis defecten. Verhoogde serum waarden met normale waarden in het amnionvocht zijn geassocieerd met neonatale mortaliteit. Lage waarden in materneel serum zijn geassocieerd met een gestegen risico op het syndroom van Down. De test werd vroeger gebruikt in de calculatie van het statistisch risico voor Down syndroom maar wordt nu niet meer routinematig uitgevoerd sinds de introductie van de NIPT test (Niet Invasieve Prenatale Test). AFP in moederlijk serum wordt uitgedrukt in veelvouden van de mediaan (MoM) door de waarde van de patiënt te delen door de mediaan voor de corresponderende zwangerschapsduur.

SERUM

14 dagen bij 2-8°C  

Serum: <8.1 µg/l  

 Bijsluiter Siemens ​

Ja

Atellica IM

Biochemie (BIO)